Kornel Makuszyński

Życiorys

Kornel Makuszyński (1884 - 1953) urodził się w Stryju jako syn Edwarda, pułkownika armii Austriackiej i Julii z Ogonowskich. Gimnazjum im Długosza ukończył we Lwowie. W roku 1902 debiutował wierszami zamieszczonymi w dodatku "Słowa Polskiego" pod redakcją Jana Kasprowicza. Po ukończeniu Wydziału Filozoficznego uniwersytetu Jana Kazimierza odbył w latach 1908 - 1910 studia w Paryżu. Od czternastego roku życia sam utrzymywał się korepetycjami, a potem  pracą dziennikarską.

W roku 1910 został recenzentem teatralnym "Słowa Polskiego". Posadę tę objął po Janie Kasprowiczu. Pierwszą książkę "Połów gwiazd" wydał w roku 1908. Odbył kilka podróży do Włoch w towarzystwie Kasprowicza, Staffa i Orkana. W roku 1914, po wybuchu wojny, zajął się zorganizowaniem teatru, obejmując jednocześnie kierownictwo literackie teatru miejskiego. Tu był kierownikiem Teatru Polskiego Stanisławy Wysockiej i prezesem Towarzystwa Literatów Dziennikarzy Polskich. Z końcem 1918 roku powrócił do Warszawy, gdzie w latach 1920 -1924 był redaktorem oraz krytykiem literackim i teatralnym "Rzeczpospolitej", współpracując jednocześnie jako sprawozdawca teatralny z innymi czasopismami.

W roku 1926 otrzymał Państwową Nagrodę Literacką za "Pieśń o ojczyźnie". W roku 1929 Zakopane przyznało mu tytuł honorowego obywatela. Od roku 1937 był członkiem Polskiej Akademii Literatury. Okres okupacji hitlerowskiej pisarz spędził w Warszawie. Po Powstaniu Warszawskim, pobycie w obozie w Pruszkowie i przymusowym pobycie w Opocznie osiedlił się już na stałe w Zakopanem. Po wojnie ogłaszał swoje utwory  w "Przekroju", "Młodej Rzeczpospolitej" i innych pismach. Wygłaszał też odczyty w szkołach i sanatoriach, szczególnie wiążąc się bliskimi stosunkami z dziecięcym sanatorium im. Wincentego Pstrowskiego w Rabce.

Kornel Makuszyński jest autorem ponad pięćdziesięciu książek dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Jego twórczość to nie tylko humor i żart, sensacja, awantura i lekkomyślna przygoda młodości, ale także wiara w potęgę uśmiechu i w ludzkie serce. Zmarł 31 lipca 1953 roku w Zakopanem, gdzie został pochowany.

Słynne cytaty Kornela Makuszyńskiego:

"Każda książka jest żywym stworzeniem.

Każda ma duszę i każda ma serce"

"Szatan z siódmej klasy"

"Ponieważ Pan Bóg sam nie może być wszędzie,

dlatego stworzył matkę"

"List z tamtego świata"

"Książka jest to mędrzec

łagodny i pełen słodyczy;

puste życie napełnia światłem, a puste serca wzruszeniem;

a trudowi ujmuje ciężaru,

a w martwotę domu wprowadza życie,

a życiu nadaje sens".

"Człowiek więdnie bez dobrej książki

i bez słonecznej jej iluzji,

bez przeczystej jej poezji

i bez śpiewu jej serca,

jak więdnie kwiat bez słońca".

Krytyka nazwała Makuszyńskiego autorem "uśmiechniętych książek", "Słonecznym Panem" i pisarzem, który ma "słońce w herbie".